در حالی وزیر امورخارجه دولت روحانی معتقد است که نباید میدان دیپلماسی را به میدان نظامی واگذار کنیم که زمانی در دوران مسئولیت او دستگاه دیپلماسی تلاش می‌کرد که توان نظامی کشور را ببلعد.

به گزارش سرویس سیاسی رادکانا به نقل از راه دانا؛ این روزها همزمان است با چهل و پنجمین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، انقلابی که به واقع کلمه نه تنها در ایران بلکه در منطقه و عرصه بین الملل توانست تغییرات شگرفی را به وجود آورده و کانون بسیاری از توجهات باشد.

ایران در طول بیش از ۴۰ سال گذشته توانست با اتکا به توان و اقتدار داخلی دستاوردهای بسیاری را در عرصه‌های گوناگون از دستاوردهای علمی تا نظامی و هسته‌ای نانو به ارمغان بیاورد.

این میان اما، یکی از اثرگذارترین دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران، دستاوردهای نظامی آن بوده است، موضوعی که به یک عامل بازدارندگی برای دشمنان ملت ایران در منطقه و غرب تبدیل شد.

مسئله تحریم‌ها یکی از نام آشناترین واژه‌ها برای ملت ایران است، واژه‌ای که دنیای غرب در طول تمام بیش از ۴۰ ساله گذشته از هیچ تلاشی برای اعمال فشار به ایران از طریق اهرم تحریم فروگذار نکرد، اما دستاورد آن برای مقاصد غرب تقریبا هیچ بود.

شدیدترین فشارهای اقتصادی بر مردم، اما موجب شد که ایران در عرصه دفاعی به کابوس غرب تبدیل شود، ابزاری که دنیای غرب و سردمداران سیاست‌های غربی تنها به آن آشنا بوده و با آن بر کشورهای جهان اعمال حاکمیت کردند.

با این حال اما، برخی جریان سیاسی در ایران که دل در گرو غرب داشته و تنها راه اداره کشور را لبخند ژکوند زدن با مقامات آمریکایی می‌دانند، نسبت به این توانمندی جمهوری اسلامی همواره نگاه بدبینانه داشته و آن را مانعی بر سر راه دیپلماسی قلمداد می‌کنند.
روزهایی که توان موشکی مانع مذاکرات برجامی بود

دولت حسن روحانی که همواره خود را در عرصه دیپلماسی دارای توانمندی‌های خارق العاده معرفی می‌کرد در دوران مسئولیت ۸ ساله خود به این بهانه که زبان دنیا را بلد است پای میز مذاکره با غرب نشست، اما ندانست که دنیای غرب هیچگاه قابل اعتماد نبوده و نیست.

اعتماد دولت روحانی به آمریکا و کشورهای اروپایی موجب شد که در جریان مذاکرات ۸ ساله با عنوان برجام بسیاری از مطالبات غرب درباره جمهوری اسلامی ایران محقق شود.

برجام ابزاری بود برای تسلط بر ایران تا به اصطلاح با زبان دیپلماسی گوش دولتمردان ایرانی را بگیرند.  

این اما در حالی بود که ایران همچنان برای دستیابی به توان نظامی و دفاعی از تلاشی فروگذار نمی‌کرد، موضوعی که با مقاومت‌های بسیاری از سوی کابینه روحانی مواجه شد.

در شهریور سال ۹۷ موشک‌های بالستیک که به همت نیروهای مسلح کشور تولید شده بود، رونمایی شد، اما این رونمایی از این توان نظامی ایران، بهانه‌ای شد تا دولت وقت علیه این عامل بازدارنده شانتاژ خبری کند.

روحانی در مواضع متعدد خود اعلام کرد که «روی موشک شعارهایی نوشتند تا برجام را بر هم بزنند» این در حالی بود که شعار مرگ بر اسرائیل باور و آرمان انقلاب اسلامی ایران است، نه عاملی برای بر هم زدن برجام!

موسی غصنفرآبادی نماینده مجلس در اظهارتی گفته بود در دولت آقای روحانی برای برجام تست هرگونه موشک و ماهواره‌ای را به تعویق می‌انداخت.  

محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه دولت روحانی به تازگی در اظهاراتی گفته است نباید دیپلماسی را به میدان تقدیم کرد!

این اظهارات در حالی از زبان رئیس سابق دستگاه دیپلماسی کشور مطرح می‌شود که در دوران مسئولیت او و دولت متبوعش اگر توصیه‌ها و نظارت‌های رهبری بر مراقبت نسبت به برجام‌های ۲ و ۳ و… نبود، همان زمان بر سر توان نظامی و موشکی ایران معامله کرده بودند و سرنوشتی مشابه سرنوشت نیروگاه‌های اتمی که بتن ریزی شدن برای آنها رقم می‌خورد.

سرباز رهبری، یعنی حاج قاسم سلیمانی بود که روزی میدان را با دیپلماسی گره زده بود تا نشان دهد پشتوانه مذاکره با کت شلوار پوشیده‌های کراوات زده، همین توان نظامی و موشکی کشور است که برخی غربگراها آن را عامل بر هم زننده مذاکرات با غرب معرفی می‌کنند.

جمهوری اسلامی ایران، اما این روزها در حالی یک بهار دیگر از انقلاب شکوهمند خود را به جشن و پایکوبی می‌گذراند که با اتکا به توان نظامی دنیای غرب و برخی دست نشانده‌های آنها در منطقه را وادار به پرهیز از تجاوزگری کرده و در عین حال با اتکا به دیپلماسی توانسته است مسیر آشتی با کشورهای منطقه و نه صرفا دنیای غرب را یک بار دیگر هموار کند.

انتهای پیام/